De Zandstrooister

Onno de Ruyter (Amsterdam, 1937) heeft na zijn opleiding aan de Rietveldacademie in Amsterdam een aantal jaren in San Francisco gewoond waar hij zich vooral bezighield met bronsgieten. Na zijn terugkeer in Nederland in 1970 besluit hij om te gaan steenhouwen. In een periode van 20 jaar maakt hij veel groot en monumentaal werk in steen. In de gemeente Emmen staan van Onno de Ruyter verschillende beelden in steen. Naast dit bronzen beeld Schoonebeek is ook het  Indië-monument in het centrum van Emmen van zijn hand.

Voor de museumboerderij Zwaantje Hans - Stokmanshof in Schoonebeek staat het beeld ‘De Zandstrooister'. Een mooi voorbeeld van huisvlijt in het Drenthe van vroeger was het zandtapijtstrooien. Vloerbedekking kende men niet. Iedere morgen werd de lemen vloer goed aangeveegd en 's winter wanneer het vuur brandde met water besprenkeld om het stuiven te gaan. Vooral tegen de zondag werden de vloeren versierd. Bij iedere boerderij lag ergens achter in de hof wel een hoop wit zand. Men zorgde er voor dat op de deel altijd een bakje met droog zand klaar stond. Met het bakje in de hand, waaruit ze steeds een handjevol van het dunne witte zand nam en door haar vinger liet glijden, toverde de boerin de mooiste bloempatronen. Men begon met de hoofdmotieven en later werd het middenstuk ingevuld. Sommige vrouwen, waaronder Zwaantje Hans-Stokmans, waren heel bedreven in het ontwerpen van zandtapijten. Het werden ware kunstwerken. Iedereen, arm of rijk, kon zijn huis verfraaien, een zandtapijt kostte niets. In de Zwaantje Hans- Stokmanshof in de gemeente Schoonebeek houdt men het zandstrooien in ere. (tekst: E. Bruins, Beelden in Drenthe, Assen 2000)