Monument voor het Industrieel Smalspoormuseum in Erica waarin ijstijd, veen en smalspoor een beeldende synthese vormen.
In 1850 werd door enkele Amsterdammers een maatschappij opgericht met als doel, de veengebieden in het zuiden van de gemeente Emmen te ontginnen. Men kocht 2000 ha veengebied aan, nadien het Amsterdamscheveld genoemd. In 1909 werd deze Drentsche landontginning Mij. overgenomen door de Griendtsveen Maatschappij, evenals het dorp Griendtsveen in de Limburgse Peel genoemd naar de familie Van der Griendt, die daar in 1885 de vervening en de productie van turfstrooisel ter hand had genomen. Een uitgebreid smalspoornet werd aangelegd, voor het vervoer van grondstof naar de turfstrooiselfabrieken. De zachte ondergrond maakte het gebruik van lichte locomotieven, wagons en rails nodig. Met een spoorwijdte van 90 cm en een lengte van 18 km liep de lijn van het kantoor en de werkplaats aan de Peelstraat tot aan haar vervening bij Schöningsdorf vlak over de Duitse grens. Vanaf deze lijn liepen diverse aftakkingen het veen in. Op 30 maart 1983 was de laatste rit op de Griendtsveen lijn wegens de beëindiging van de activiteiten van de turfstrooiselfabrieken. De verveningsactiviteiten in Duitsland werden echter voortgezet. In 1984 werd 6 ha fabrieksterrein op een restant hoogveen, met daarop aanwezige veldspooractiviteiten in erfpacht uitgegeven aan de Noord Nederlandse Museum Spoorbaan.
Een enthousiaste groep vrijwilligers runt nu het museum, onderhoudt ook de enkele antieke locks en spoor, rijdt mensen het terrein rond in de treinen en vertelt de bezoekers over de geschiedenis, het veen en de fijnfabrieken. Het gebied is een oase van rust met unieke natuur, kinderen kunnen een loc leren besturen en zo is er ook in het museum een hoop te zien en te leren.
Deze inspirerende omgeving en de mensen die er werken en hebben gewerkt verdienen een monument.
Myrte van Dijk maakte dit monument van ijstijd (granieten zwerfkeien), veen en smalspoor. Het beeld vertelt de geschiedenis van het gebied en is een landmark voor de toekomst.
Vier sporen op de grond gemaakt van veen, symboliseren de vele mensen die al dan niet vrijwillig samenkwamen om het veen te winnen. Waar de vier sporen de drie granieten zwerfkeien raken gaat het spoor verder en omhoog langs de stenen tot zij langzaam samen een smalspoor vormen. Deze sporen staan voor het harde werken in het veen en het keiharde bestaan van de veenarbeiders. Bovenop de grootste steen kronkelt een verzinkt Smalspoor verder omhoog tot in de oneindigheid. Dit spoor laat de huidige tijd zien, het samenwerken van veel vrijwilligers die zich tomeloos inzetten om dit erfgoed levend te houden.
In week 29 tot en met 33 van 2012 realiseerde zij het kunstwerk ter plaatse. Het werd onthult op 25 augustus 2012 door wethouder Henk Jumelet van de gemeente Emmen.